«ԻՆՉՈՒ ԵԿԱՐ»

Չէի սպասում,բայց դու եկար:

Իսկ հիշո՞ւմ ես, թե՞ մոռացել`

Քանի գարուն ու ձմեռ է

Քո գնալուց արդեն անցել:

Տես, օջախն էլ գրկիդ նման

Դարձել է խորթ, անհյուրընկալ:

Ինչո՞ւ եկար:

Այդ ի՞նչ էր,ի՞նչ

Քո գալուստը անակնկալ.

Գիր էր, վճիռ` ճակատին քո դրոշմըված

Սուրբ խարանով Երկնավորի,

Թե արթնացման կարոտի ճիչ,

Որ քեզ հասավ խանձարուրից

Քո բարուրած մութ անցյալի:

Ինչո՞ւ եկար:

Աչքիս խամրած ծիածանը

Էլ չի կապի հույսի կամար

Քո գրկում պաղ:

Էլ չեն դառնա սաղմոս ու տաղ

Բառերը իմ քնքշաշաղախ

Առաջվա պես` ձոն քեզ համար:

Դու գնացիր,տարար քեզ հետ

Վեհ ճախրանքիս իմ թևերն էլ;

Իսկ դու գիտե՞ս`

Ինչպես էի ես ցանկանում

Օվկիաններիդ անհուններում

Անառագաստ թիավարել ..

Ես մնացի առանց թևեր:

Իմ անավարտ ու չեղարկված

Թռիչքների համար նորը

Գտնել նույնիսկ չեմ էլ փորձել:

Անկեղծ ասած, ճախրելն էլ եմ

Ես մոռացել...

Ինչո՞ւ եկար:

Իզո՛ւր եկար:

Չեմ ասելու `գալդ բարի:

Թող Տերը մեղք չհամարի:

ԱԼ ՎԱՐԴ