«Արվեստից արհեստ» - Լիլիթ Ավագյան

«Նայիր աչքերիս» նախագծի շրջանակներում, այս անգամ զրուցում ենք ՀՀ ժողովրդական վարպետ Լիլիթ Ավագյանի հետ, ով կնոջը գեղեցկացնելու իր տարբերակն է ընտրել՝ սեփական ձեռքի աշխատանքով։ Արվեստագետի հետ ունեցանք կարճ, բայց միևնույն ժամանակ բովանդակալից զրույց, որն էլ ներկայացնում ենք ստորև։

Ողջույն Ձեզ։ Շնորհակալ եմ, որ չմերժեցիք հրավերս և հայտնվեցիք զրուցակցիս աթոռին։ Ինչպե՞ս եք սկսում Ձեր ամեն բացվող օրը:

Բարև Ձեզ։ Ամեն բացվող օր խորհրդանշում է հուսադրող սկիզբ: Ստեղծագործող կնոջ օրը պետք է սկսվի և ավարտվի իրենով։

Ե՞րբ հասկացաք, որ առաջացել է սեր՝ արվեստի հանդեպ, և հասունացել է ժամանակը ստեղծագործելու:

Սերը արվեստի հանդեպ եղել է աշխարհ գալուց ի վեր: Իսկ ստեղծագործել որոշեցի շատ պատահական, դիտելով մի ցուցահանդես, որտեղ ներկայացված էին ձեռքի աշխատանքներ։

Արվեստն ու արհեստը միախմբելով ստեղծեցիք Ձերը: Հետաքրքիր է իմանալ, ստեղծագործելու առիթը, մուսան, շարժառիթն ի՞նչը կարող է լինել:

Ստեղծագործելու շարժառիթը հուգուս երևակայությունն է։

Յուրաքանչյուր զարդ ստեղծելիս նրան տալիս եք շունչ և հոգի: Հե՞շտ է լինում բաժանումը ստեղծածից և այդ պահին ի՞նչ եք զգում:

Ըստ իս, ամեն մի զարդ կարծես գտնում է իր կրողին, որն էլ իր հերթին սիրո և ջերմության շունչ է տալիս իմ ստեղծագործությանը։ Ուրախության զգացում եմ ապրում, երբ տեսնում եմ կանանց, որոնք կրում են իմ ստեղծած աշխատանքները։

Ինչպե՞ս են ստեղծվում աշխատանքները և անհատական պատվերներ ընդունու՞մ եք։

Անհատական պատվերներ չեմ ընդունում։Յուրաքանչյուր աշխատանք ստեղծվում է խաղաղ մտորումներից հետո։ Թերևս առանց ինքնանվիրմամբ չի ծնվի ոչ մի արվեստի գործ։ Կատարյալ և լիարժեք է համարվում այն, ինչն ունի սկիզբ եվ վերջ։